Do polifenoli zaliczana jest liczna grupa związków i są to między innymi kwasy organiczne pochodne kwasu dihydroksybenzoesowego i kwasu dihydroksycynamonowego, pochodne flawonu oraz flawonoidy i izoflawonoidy, pochodne stilbenu, katechiny, kumaryny, antocyjany, lignany, ligniny i wiele innych substancji. Zróżnicowana struktura polifenoli wpływa na określone kierunki ich działania, co zresztą czyni je liderem w świecie roślinnych sprzymierzeńców człowieka.

W świecie roślinnym polifenole są bardzo rozpowszechnione. Występują w owocach, warzywach, napojach pochodzenia roślinnego czy nawet niektórych przyprawach i roślinach. Bogatym źródłem polifenoli są takie owoce jak aronia, jagody, winogrona oraz warzywa, zwłaszcza kapusta i czosnek. Dużo polifenoli zawierają nasiona zbóż, orzechy i rośliny strączkowe. Wśród napojów znaczną zawartością wyróżniają się - czerwone wino, zielona herbata, kawa, kakao. Wśród roślin na szczególną uwagę zasługuje rdest japoński.

Nasuwa się jednak pytanie. Jak doszło do zwrócenia uwagi na te związki i dlaczego mówi się, że są źródłem młodości?

Czerwone wino – to właśnie za jego sprawą w latach 90-tych, rozpowszechnione zostało zjawisko tzw. "francuskiego paradoksu". Zjawisko to tłumaczy, dlaczego Francuzi cieszą się tak dobrym zdrowiem i rzadkimi chorobami serca pomimo tłustej diety i niskiej aktywności sportowej. Dzieje się tak w związku ze spożyciem do każdego posiłku wytrawnego, czerwonego wina gronowego, które zawiera polifenole. Najwięcej znajduje się ich w świeżych kiściach winogron i w winie. Soki winogronowe zawierają ich już znacznie mniej. Przyczyna tego zjawiska tkwi w procesie produkcyjnym. Przerób owoców w obecności tlenu jest bowiem powodem utleniania polifenoli, a wino powstaje w procesie beztlenowym, więc nie traci cennych dla nas związków. Ponadto w procesie fermentacji wina powstaje etanol, który jest dobrym rozpuszczalnikiem związków organicznych. Dzięki niemu polifenole łatwiej przechodzą ze skórek, pestek i szypułek do samego wina, a tam jest ich właśnie najwięcej.

Nasiona czerwonych winogron zawierają oligomery i polimery katechiny. Nazywane są one procyjanidynami lub proantocyjanidynami. Przeprowadzone badania dowiodły, że procyjanidyny z winogron polepszają odżywianie siatkówki, dzięki aktywności ochronnej mikronaczyń. Poza tym procyjanidyny wpływają osłaniająco na witaminy E i C, jak również pochłaniają szkodliwe promieniowanie UV o zakresie od 40 do 290 nm.

Największą popularność wśród polifenoli w ostatnich czasach zyskały jednak flawonoidy i resweratrol. Związki te posiadają właściwości antyutleniające, a więc dostając się do naszego krwiobiegu, nie dopuszczają do utleniania tzw. złego cholesterolu (lipoprotein LDL) i odkładania się produktów tego procesu w ścianach naczyń krwionośnych. Proces ten jest bardzo istotny przy profilaktyce oraz leczeniu chorób układu krążenia. Badacze dowiedli także, że resweratrol posiada działanie przeciwrakowe. Zapobiega mutacji komórek i tworzeniu się wolnych rodników, które mogą prowadzić do powstawania i rozwoju nowotworu.

David Sinclair, biolog molekularny z Harvard Medical School przeprowadził badania między innymi na zwierzętach, polegające na aplikowaniu resveratrolu muchom, myszom czy też komórkom drożdży. Wniosek z tych doświadczeń okazał się zdumiewający. Resweratrol przedłużał długość życia zarówno zwierzętom jak i komórkom, na których prowadzone były badania.

Dzięki innowacyjnym wynikom, eksperymenty prof. Davida Sinclair'a zdobyły światowy rozgłos. Podczas jednej z prób, myszy poddano zabójczej diecie, której skład w 60 proc. opierał się na podawaniu im kalorii pochodzących z tłuszczu. Zwierzęta z grupy badanej bez pomocy resweratrolu, nie przeżyły tej próby i po kilku miesiącach zmarły. Przyczyną takiego stanu rzeczy było odtłuszczenie wątroby. Dla porównania, gryzonie, którym aplikowano wysoką dawkę resweratrolu nie dość, że przeżyły, ale dodatkowo ich wątroby pozostały zdrowe. Badania te pokazały, że substancja ta jest cenna rówież przy procesie odchudzania.

Właściwości resweratrolu spowodowały, że zainteresowała się nią również branża kosmetyczna. Prowadzone badania przyczyniły się do powstania stabilnej formy, która umożliwia wprowadzenie jej do formuł kosmetycznych oraz gwarantuje efektywność działania.

Efekty działania resweratrolu obejmują szerokie spektrum oznak starzenia skóry:

• Przedłużenie życia komórek skóry poprzez aktywację enzymów z klasy sirtuin (patrz w słowniczku). Badania kliniczne z zastosowaniem oferowanego resweratrolu w stężeniu 5%, potwierdziły zwiększenie aktywności sirtuin w starszych komórkach skóry o 55%. Komórki skóry stały się młodsze i bardziej witalne, o większych zdolnościach do odnowy komórkowej i regeneracji uszkodzeń.

• Aktywacja podziałów komórek skóry, która prowadzi do pogrubienia skóry. Resweratrol polecany jest również dla kobiet w okresie menopauzy, u których dochodzi do zwolnienia odnowy komórkowej skóry i ścieńczenia naskórka.

• Działanie przeciwzmarszczkowe oraz zmniejszenie ilości i głębokości już istniejących zmarszczek, także zmarszczek mimicznych twarzy, w tym tzw. kurzych łapek, czyli zmarszczek wokół oczu.

• Poprawa stopnia nawilżenia i struktury skóry, poprzez wpływ na produkcję glikozaminoglikanów, czynników odpowiedzialnych za odpowiednie nawodnienie głębszych warstw skóry.

• Wpływ na produkcje białek podporowych skóry - kolagenu i elastyny oraz ochrona przed ich niszczeniem w wyniku procesu glikacji (patrz w słowniczku), dzięki czemu poprawie ulega elastyczność i jędrność skóry.

• Działanie przeciwzapalne, łagodzące, poprawiające proces gojenia i regeneracji.

• Silne działanie antyoksydacyjne, zwalczające wolne rodniki, przyczyniające się do przedwczesnego niszczenia skóry.

Słowniczek do artykułu:

Glikacja to proces niszczenia białek podporowych skóry - kolagenu i elastyny przez cukry. Proces ten postępuje z wiekiem i jest szczególnie intensywny u osób chorych na cukrzycę. W miarę postępowania procesu glikacji dochodzi do usztywnienia włókien kolagenu i elastyny oraz do zmniejszenia ich zdolności regeneracyjnych, zwiększenia stanów zapalnych oraz do spowolnienia procesu gojenia

Sirtuiny (SIRT1) to odkryte w latach 2000 białka enzymatyczne, które regulują odporność komórek na stresy, ich zdolności regeneracyjne oraz żywotność. Aktywność sirtuin spada wraz z wiekiem

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------@

Ciekawostka

Toskański farmaceuta Giovanni de Munari odtworzył eliksir młodości, opracowany w XVIII wieku przez jednego z jego przodków. To ciekawy specyfik, ponieważ przyrządza się go na bazie wina chianti.

Włoch znalazł recepturę za jedną z półek, podczas remontu jednej z najstarszych aptek we Włoszech. Zabytek farmacji znajduje się w Asciano w pobliżu Sieny.

De Munafi i jego żona połączyli wszystkie wymienione składniki. W ten sposób uzyskali miksturę, która potwierdza wszystkie najnowsze doniesienia o dobrodziejstwach spożywania czerwonego wina. Włoch jest przekonany, że choć trzysta lat temu ludzie nie umieli podać nazw substancji czynnych, które zapewniały dobre zdrowie i długowieczność, dobrze jednak wiedzieli, że w czerwonym winie "coś" jest.

Akcja KONKURS ZABAWA

Czytelniku: Zdobywaj punkty i wymieniaj je na ulubione kosmetyki!

Przetestowaliśmy

Wiadomości branżowe

Mapa Salon & Spa

Dla Niej

Dla Niego

Porady

Cafe News